เผยวิธีทำไวน์สมัยโรมัน
สหสาขาวิชาชีพเผยองุ่นพื้นเมืองสำหรับไวน์ ต้นสนต่างประเทศสำหรับทาร์
การผลิตไวน์ในอิตาลีชายฝั่งทะเลในช่วงยุคโรมันเกี่ยวข้องกับการใช้องุ่นพื้นเมืองสำหรับทำไวน์ในขวดที่กันน้ำด้วยทาร์พิตช์ที่นำเข้าตามการศึกษาที่ตีพิมพ์เมื่อวันที่ 29 มิถุนายน พ.ศ. 2565 ในวารสาร PLOS ONE โดย Louise Chassouant จาก Avignon University และเพื่อนร่วมงาน
ผู้เขียนได้ตรวจสอบโถไวน์สไตล์โรมันจำนวน 3 ขวด จากแหล่งสะสมก้นทะเลใกล้กับท่าเรือสมัยใหม่ของซาน เฟลิเช เชซีโอ ประเทศอิตาลี ห่างจากกรุงโรมไปทางตะวันออกเฉียงใต้ประมาณ 90 กม. การรวมกันของเครื่องหมายทางเคมี เศษเนื้อเยื่อพืช และละอองเกสรช่วยให้หลักฐานของอนุพันธ์ขององุ่นและต้นสนภายในขวดโหล หลักฐานบ่งชี้ว่าแอมโฟแรถูกนำมาใช้ในกระบวนการผลิตไวน์ทั้งสีแดงและสีขาว ในขณะที่ไม้สนถูกใช้เพื่อสร้างน้ำมันดินสำหรับกันซึมเหยือกและบางทีก็ปรุงแต่งรสไวน์ด้วย ดังที่เคยพบเห็นในแหล่งโบราณคดีที่คล้ายคลึงกัน
เรณูขององุ่นพันธุ์นี้ตรงกับสายพันธุ์ธรรมชาติในพื้นที่ โดยบอกว่าผู้ผลิตไวน์เหล่านี้กำลังใช้พืชในท้องถิ่น แม้ว่าจะยังไม่ชัดเจนว่าสิ่งเหล่านี้ถูกเลี้ยงในสมัยนั้นหรือไม่ น้ำมันสนนั้นไม่ใช่ของท้องถิ่น และมีแนวโน้มว่านำเข้าจากคาลาเบรียหรือซิซิลีจากแหล่งประวัติศาสตร์อื่นๆ
ผู้เขียนเน้นถึงประโยชน์ของแนวทางสหสาขาวิชาชีพเพื่อกำหนดลักษณะการปฏิบัติทางวัฒนธรรมจากสิ่งประดิษฐ์ทางโบราณคดี ในกรณีนี้ การระบุซากพืช การวิเคราะห์ทางเคมี บันทึกทางประวัติศาสตร์และโบราณคดี การออกแบบแอมโฟเร และการค้นพบก่อนหน้านี้ล้วนมีส่วนสนับสนุนในข้อสรุปของการวิเคราะห์นี้ ให้ตัวอย่างของวิธีการในการตีความประวัติศาสตร์นอกเหนือจากสิ่งประดิษฐ์ที่เป็นไปไม่ได้ โดยใช้เทคนิคเดียว
ผู้เขียนกล่าวเสริมว่า “ถ้ามีข้อความที่จะเก็บไว้จากการอ่านบทความนี้ก็จะเกี่ยวข้องกับระเบียบวิธีสหสาขาวิชาชีพที่จะนำไปใช้ อันที่จริงโดยใช้วิธีการต่างๆเพื่อคลี่คลายเนื้อหาและธรรมชาติของชั้นเคลือบของโรมัน แอมโฟเรเราได้ผลักดันข้อสรุปในความเข้าใจเกี่ยวกับการปฏิบัติแบบโบราณให้มากขึ้นกว่าที่มันจะเป็นด้วยวิธีการเดียว”
ไชโย! การศึกษาขวดโหลใต้น้ำที่มีเทคโนโลยีสูงเผยความลับของการผลิตไวน์ของชาวโรมัน
ROME — ความลับของการผลิตไวน์ของชาวโรมันได้รับการเปิดเผยโดยการศึกษาวิจัยใหม่เกี่ยวกับไหที่พบใต้น้ำ
นักวิจัยค้นพบว่าในแถบชายฝั่งอิตาลีในสมัยจักรวรรดิโรมัน ไวน์ถูกสร้างขึ้นโดยใช้องุ่นพื้นเมืองในขวดโหลที่กันน้ำด้วยทาร์พิตช์นำเข้า ทีมงานจากอิตาลีและฝรั่งเศสได้ตรวจสอบแอมโฟเรยุคโรมันสามขวดจากแหล่งสะสมก้นทะเลใกล้กับท่าเรือสมัยใหม่ของซาน เฟลิเช เชซีโอ ทางตะวันออกเฉียงใต้ของกรุงโรม
ส่วนผสมของเครื่องหมายทางเคมี เศษเนื้อเยื่อพืช และละอองเกสรช่วยให้หลักฐานของอนุพันธ์ขององุ่นและต้นสนภายในขวดโหล
ทีมงานกล่าวว่าหลักฐานของพวกเขาบ่งชี้ว่าแอมโฟแรเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการผลิตไวน์ทั้งสีแดงและสีขาว ในขณะที่ต้นสนช่วยสร้างน้ำมันดินสำหรับกันซึมขวดโหลและอาจปรุงแต่งรสไวน์ด้วย นักโบราณคดีได้ทำการสังเกตที่คล้ายกันในโบราณสถานอื่นๆ
ละอองเรณูของเกรปไวน์เข้ากับสายพันธุ์ป่าในพื้นที่ บ่งบอกว่าผู้ผลิตไวน์ชาวโรมันใช้พืชในท้องถิ่น แม้ว่าจะยังไม่ชัดเจนว่าพืชเหล่านี้ปลูกในสมัยนั้นหรือไม่
น้ำมันสนนั้นไม่ใช่ของท้องถิ่น นักวิจัยเชื่อว่านำเข้าจากคาลาเบรียหรือซิซิลี โดยอิงจากแหล่งประวัติศาสตร์อื่นๆ
ทีมวิจัยได้เน้นย้ำถึงความสำคัญของแนวทางสหสาขาวิชาชีพเพื่อกำหนดลักษณะการปฏิบัติทางวัฒนธรรมจากสิ่งประดิษฐ์ทางโบราณคดี
Chassouant กล่าวว่าการระบุซากพืช การวิเคราะห์ทางเคมี บันทึกทางประวัติศาสตร์และโบราณคดี การออกแบบแอมโฟแร และการค้นพบก่อนหน้านี้ล้วนมีส่วนทำให้เกิดข้อสรุปในการวิเคราะห์ครั้งใหม่นี้ นอกจากนี้ยังมีตัวอย่างวิธีการตีความประวัติศาสตร์นอกเหนือจากสิ่งประดิษฐ์ซึ่งไม่สามารถทำได้โดยใช้เทคนิคเดียว
“หากมีข้อความที่จะเก็บไว้จากการอ่านบทความนี้ มันจะเกี่ยวข้องกับระเบียบวิธีสหสาขาวิชาชีพที่จะนำไปใช้” ผู้เขียนนำการศึกษา Louise Chassouant จาก Avignon University กล่าวในการแถลงข่าว
“แท้จริงแล้ว การใช้วิธีการต่างๆ ในการคลี่คลายเนื้อหาและธรรมชาติของชั้นเคลือบของแอมโฟเรของโรมัน เราได้สรุปข้อสรุปเพิ่มเติมในความเข้าใจเกี่ยวกับการปฏิบัติในสมัยโบราณมากกว่าที่จะเป็นด้วยวิธีการเดียว”
ขวดไวน์ใต้น้ำแนะนำว่าชาวโรมันรักษาไวน์ให้ปลอดภัยและมีรสชาติได้อย่างไร
การผลิตไวน์ในอิตาลีมีอายุมากกว่า 4,000 ปี ชาวกรีกในศตวรรษที่แปดก่อนคริสต์ศักราช ขนานนามประเทศ ‘Oenotria’ – ดินแดนแห่งไวน์ ในขณะที่เราเพลิดเพลินกับไวน์อิตาลีไปทั่วโลก ในช่วงจักรวรรดิโรมัน มีการนำเข้าบางอย่างที่ช่วยให้ไวน์ปลอดภัยและอาจเพิ่มรสชาติให้กับไวน์ การค้นพบขวดไวน์แบบโรมันเมื่อไม่นานนี้เอง พบว่าน้ำมันสนนำเข้าช่วยปิดฝาขวดโหลไว้
นักวิจัยจากมหาวิทยาลัยอาวิญงในฝรั่งเศสศึกษาหลอดแอมโฟเรสามขวดที่พบในท่าเรือซาน เฟลิเช เชซีโอ ประเทศอิตาลี ซึ่งอยู่ห่างจากกรุงโรมไปทางตะวันออกเฉียงใต้ประมาณ 90 กม. (ประมาณ 55 ไมล์) จากตัวอย่างที่เก็บรวบรวม ทีมงานได้ระบุเศษพืช ละอองเกสร และเครื่องหมายทางเคมีร่วมกัน ซึ่งแสดงหลักฐานของอนุพันธ์ขององุ่นและต้นสนในขวดโหล
นักวิจัยแนะนำว่าชาวโรมันใช้เหยือกสำหรับการผลิตไวน์ทั้งสีแดงและสีขาว และเศษไม้สนที่พบเป็นส่วนหนึ่งของน้ำมันดินที่ช่วยปิดผนึกและกันน้ำของแอมโฟเร จากสิ่งที่นักวิจัยรู้เกี่ยวกับไวน์เรตซินา – ไวน์ปรุงแต่งด้วยเรซินสน – สารตกค้างจากต้นสนที่พบในขวดโหลอาจถูกนำมาใช้ปรุงแต่งกลิ่นรสด้วย
เมื่อวิเคราะห์เรณูเรณู นักวิจัยระบุว่ามาจากพืชท้องถิ่นที่พบในพื้นที่ อย่างไรก็ตาม จากตัวอย่างไม้สนระบุว่าเรซินสนน่าจะนำเข้าจากคาลาเบรียหรือซิซิลีมากที่สุด
ด้วยการผสมผสานระหว่างเทคโนโลยีสมัยใหม่และข้อมูลทางประวัติศาสตร์ที่บันทึกไว้ก่อนหน้านี้ ทีมวิจัยได้ทำการวิเคราะห์แอมโฟเรอย่างละเอียดยิ่งขึ้น นักวิจัยสามารถเข้าใจสิ่งประดิษฐ์ทางประวัติศาสตร์เหล่านี้ได้ดีขึ้นโดยใช้วิธีการหลายวิธี
“หากมีข้อความที่จะเก็บไว้จากการอ่านบทความนี้ มันจะเกี่ยวข้องกับวิธีการสหสาขาวิชาชีพที่จะนำไปใช้” ผู้เขียนศึกษากล่าวในการแถลงข่าว “แท้จริงแล้ว การใช้วิธีการต่างๆ ในการคลี่คลายเนื้อหาและธรรมชาติของชั้นเคลือบของแอมโฟเรของโรมัน เราได้สรุปข้อสรุปเพิ่มเติมในความเข้าใจเกี่ยวกับการปฏิบัติในสมัยโบราณมากกว่าที่จะเป็นด้วยวิธีการเดียว”
สามารถอัพเดตข่าวสารเรื่องราวต่างๆได้ที่ harigamiya.com